Hue

7 augustus

Daar gaan we dan. Deze keer onszelf rijden. Sylwia nam de honeurs waar en heeft ons de heledag gereden. Ik was de morele steun achterop. Rond half 12 zijn we vertrokken met de mensen van ons hostel. We waren met een stuk of 12 man, wat het gezellig maakte, maar potentieel ook gevaarlijk. Je weet namelijk niet hoe iedereen rijdt. Al snel werd duidelijk dat er 3 jongens waren die het toch wel stoer vonden en die reden dan ook wat onvoorzichtiger, met name eentje ervan. 

De eerste stop van de dag was de imperial city. We zijn maar kort hier geweest. Wel zijn we hier in een watchtower geklommen. Complimenten overigens voor onze gids van de dag. Deze werknemer van het hostel deed het fantastisch en wist zoveel te vertellen over de Vietnamoorlog. We zijn gestopt bij een lokaal tentje. Hier hebben we voor het eerst sugarcane juice gedronken. Sugarcanes zijn lange bamboeachtige stokken met een zoet sap erin. Deze stokken worden geplet tussen 2 rollers en het sap wordt opgevangen. Hier wordt wat limoen en veel schaafijs aan toegevoegd en je hebt een heerlijk verfrissend drankje. Zeker een aanrader! We zijn die dag ook nog gestopt bij een geurstokjesmakerij. Waar we op dag 1 van onze grote motoravontuur gestopt zijn bij een 'geautomatiseerde' fabriek hiervoor, werden ze hier echt nog helemaal met de hand gemaakt. Een andere stop was Bunkerhill. Dit was waar de Amerikaanse soldaten zicht ophielden. Bunkerhill is gelokaliseerd in de bocht van de parfumrivier, die door Hue stroomt. Dit was een ideale locatie en je kon dan ook zover de rivier op en af kijken dat je geen spotters nodig had om boten te spotten. Ook zijn we nog gestopt bij een begraafplaats, waar onze gids uitlegde dat deze graven de hoogte in werden gebouwd, omdat er geloofd wordt dat ke dan eerder in bij het goddelijke komt. Hoe hoger, hoe dichterbij het goddelijke. De laatste stop was een puntje waar ik heel graag naartoe wilde: the abandoned waterpark. Dit park is jaren geleden gedeeltelijk aangelegd, maar nooit afgemaakt. Het is in de jaren 2000 wel open geweest, ten tijde dat ze nog aan het bouwen waren. Het park sloeg niet aan en er werd niet verder gebouwd. Het is nu vooral een bezienswaardigheid voor toeristen. De enige die er nu geld aan verdienen zijn hoogstens de bewakers. Het gaafste aan heel dit park is de grote draak die je al van ver ziet. Dit is van binnen een aquarium, of dat was de bedoeling. Dit was echt het hoogtepunt van de dag.

Na aankomst terug in het hostel de bus genoekt voor de volgende dag naar Phong Nha